 |
 |
 |
การด่ากันทางโทรศัพท์ เป็นความผิดฐานดูหมิ่นซึ่งหน้าตาม ป.อ. มาตรา 393 หรือไม่
ศึกษาวิเคราะห์จากฎีกา 3711/2557
ป.อ. มาตรา 393 ดูหมิ่นซึ่งหน้า
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยกระทำความผิดฐานดูหมิ่นผู้อื่นซึ่งหน้า ขอให้ลงโทษตาม ป.อ. มาตรา 393 ทางพิจารณาโจทก์นำสืบว่า จำเลยโทรศัพท์ไปหาผู้เสียหาย ด่าว่า และทวงเอกสารจากผู้เสียหาย ขณะเกิดเหตุผู้เสียหายอยู่ที่บริการขนส่ง (บขส.) ตำบลท้ายข้าง อำเภอเมืองพังงา จังหวัดพังงา ส่วนจำเลยอยู่ที่ส่วนบริหารจัดการทรัพยากรป่าชายเลนที่ 2 ตำบลกะไหล อำเภอตะกั่วทุ่ง จังหวัดพังงา ซึ่งเป็นสถานที่ห่างไกลกันคนละอำเภอ แต่องค์ประกอบความผิดตาม ป.อ. มาตรา 393 นั้น ถ้าเป็นการกล่าวด้วยวาจา ผู้กระทำต้องกล่าวซึ่งหน้าผู้เสียหายเพราะบทบัญญัติมาตรานี้ มีเจตนารมณ์ป้องกันเหตุร้ายที่อาจเข้าถึงตัวกันทันทีที่มีการกล่าวดูหมิ่น ดังนั้น ข้อเท็จจริงที่โจทก์นำสืบจึงยังไม่เข้าองค์ประกอบความผิดฐานดูหมิ่นผู้อื่นซึ่งหน้า ตาม ป.อ. มาตรา 393
หมายเหตุ
1. ความผิดฐานดูหมิ่นซึ่งหน้า เป็นความผิดซึ่งยอมความไม่ได้
2. ก่อนหน้านั้น ได้มีคำพิพากษาฎีกาที่ 20593/2556 วินิจฉัยว่า การด่ากันทางโทรศัพท์เป็นความผิดฐานดูหมิ่นซึ่งหน้า
|
|
|
|
