 |
 |
 |
เหตุผลและความจำเป็นในการเสนอร่างพระราชบัญญัติแก้ประมวลกฎหมายแพ่งฯ
เนื่องจากบทบัญญัติของประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ในส่วนที่เกี่ยวกับค้ำประกันและจนอง ที่ใช้บังคับอยู่ไม่เพียงพอที่จะคุ้มครองสิทธิและให้ความเป็นธรรมแก่ผู้ค้ำประกันและผู้จำนองซึ่งมิใช่ลูกหนี้ชั้นต้น แค่เป็นเพียงบุคคลภายนอกที่ยอมผู้พันตนต่อเจ้าหนี้มนการชำระหนี้แทนลูกหนี้เท่านั้น โดยข้อเท็จจริงในทางปฎิบัติปรากฎว่า เจ้าหนี้ส่วนใหญ่ซึ่งเป็นสภาบันหารเงินหรือผู้ประกอบอาชีพให้กู้ยืม มักจะอาศัยอำนาตต่อรองที่สูงกว่าในทางการเงินกำหนดข้อตกลงอันเป็นการยกเว้นสิทธิของผู้ค้ำประกันหรือผู้จำนองตามที่กฎหมายคุ้มครองไว้ หรือให้ผู้ค้ำประกันหรือผู้จำนองต้องรับผิดเสมือนเป็นลูกหนี้ชั้นต้นโดยตรง กรณีจึงส่งผลให้ผู้ค้ำประกันหรือผู้จำนองซึ่งเป็นประชาชนทัวไปไม่ได้รับความคุ้มครองตามกฎหมาย รวมทั้งต้องกลายเป็นผู้ถูกฟ้องล้มละลายอีกเป็นจำนวนมาก จึงต้องตราพระราชบัญญัตินี้
นอกจากนี้สารสำคัญของร่างพระราชบัญัติมีรายละเอียดดังนี้ คลิกเพื่ออ่าน
ตารางการเปรียบเทียบการแก้ไขเพิ่มเติมประมวลแพ่งและพาณิชย์ คลิกเพื่ออ่าน
|
|
|
|
