กฎหมายคุ้มครองชาวนา พรบ.ข้าวชาวนาไทย

แม้ประเทศไทยจะมีชาวนาอยู่จำนวนไม่น้อย แต่ชาวนาไม่มีกฎหมายว่าด้วยชาวนาเพื่อรับรองและคุ้มครองในอาชีพตน ต่างกับอาชีพอื่นๆ ที่มีกฎหมายรับรอง เช่น ช้าราชการ ตำรวจ ทหาร แพทย์ ทนายความ ขณะที่ชาวนาเป็นอาชีพที่ไม่มีอำนาจต่อรองและถูกเอาเปรียบจากพ่อค้าคนกลางและรัฐบาล จนทำให้เป็นหนี้สินล้นพ้นตัว

ด้วยเหตุนี้เพื่อความมั่นคงในชีวิตและอาชีพชาวนา จึงจะต้องเพิ่มอำนาจและสิทธิประโยชน์ต่างๆ ที่ชาวนาควรจะได้โดยการตรา พ.ร.บ ข้าวชาวนาไทยขึ้นกำหนดให้มีการจัดตั้ง “กองทุนชาวนาไทย” หมวดที่ 1 มาตรา 5 กำหนด ให้จัดตั้งกองทุนหนึ่ง เรียกว่า “กองทุนธนาคารข้าวชาวนาไทย” (กธ.ขช.) ให้กองทุนจดทะเบียนเป็นนิติบุคคล มีวัตถุประสงค์ดังต่อไปนี้ (1) เพื่อส่งเสริมการปลูกข้าว การขายข้าว การออมข้าว และการออมเงินของสมาชิก (2) เพื่อจัดสวัสดิการและสิทธิประโยชน์อื่นให้แก่สมาชิก เพื่อเป็นหลักประกันแก่ สมาชิกและบุคคลในครัวเรือนเมื่ออยู่ในวัยชราภาพหรือทุพพลภาพหรือถึงแก่ความตาย (3) เพื่อจัดตั้งโรงสีข้าวกลางทุกอำเภอ

นอกจากนี้ มาตรา 11 ระบุว่า กองทุนไม่เป็นส่วนราชการหรือรัฐวิสาหกิจ ตามกฎหมายว่าด้วยวิธีงบประมาณและรายได้ของกองทุนไม่ต้องนำส่งคลังเพื่อเป็นรายได้ของแผ่นดิน