 |
 |
 |
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 3229/2538
ผู้เอาประกันชีวิตรู้อยู่แล้วว่าตนเองเป็นโรคความดันโลหิตสูง แต่แจ้งในคำขอประกันชีวิตว่าไม่เคยเป็นโรคดังกล่าวอันเป็นความเท็จ สัญญาประกันชีวิตย่อมตกเป็นโมฆียะ การที่ตัวแทนหาประกันชีวิตรู้ว่าผู้เอาประกันเป็นโรคความดันโลหิตสูง ก็จะถือว่าบริษัทรับประกันชีวิตรูด้วยไม่ได้ เพราะมิได้เป็นผู้มีอำนาจกระทำการแทนหรือเป็นตัวแทนของจำเลยผู้รับประกันชีวิตแต่เป็นเพียงผู้หาผู้ที่จะเอาประกันชีวิตและดำเนินการทำคำขอเอาประกันชีวิตให้แก่ผู้เอาประกันเท่านั้น
คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1333/2551 คำพิพากษาศาลาฎีกาที่ 6993/2561 ก็วินิจฉัยแนวเดียวกัน
ข้อสังเกต
ตัวแทนประกันชีวิตเป็นเพียงบุคคลผู้ชักชวนให้บุคคลทำสัญญาประกันชีวิตกับบริษัทประกันชีวิต จะถือว่าตัวแทนประกันชีวิตเป็นตัวแทนบริษัทประกันชีวิตจะต้องมีหลักฐานเอกสารยืนยันว่า ตัวแทนได้รับมอบอำนาจจากบริษัทให้ทำสัญญาประกันชีวิตในนามบริษัทได้
ดังนั้น
ใบเสนอขายประกันชีวิตของตัวแทนดังกล่าวจึงไม่เป็นส่วนหนึ่งของสัญญาประกันชีวิตระหว่างผู้เอาประกันชีวิตและบริษัทผู้รับประกันชีวิต ทั้งใบคำขอเอาประกันชีวิตที่ผู้เอาประกันภัยยื่นต่อบริษัทผู้รับประกันภัยนั้น ก็มิใช่คำสนอง แต่เป็นคำเสนอเท่านั้น
สรุป
บริษัทผู้รับประกันภัยไม่ต้องผูกพันรับผิดตามข้อความที่ปรากฏในใบเสนอขายประกันชีวิตของตัวแทนดังกล่าว
ปรึกษาทีมงานทนายความ
ทนายอธิป 061-939-9935
ทนายเบส 091-939-4249
ทนายหนึ่ง 084-444-8952
ทนายไผ่ 095-781-9477
ทนายตี๋ใหญ่ 088-021-7716
|
|
|
|
