ทรัพย์มรดก คือ ทรัพย์สินทุกซนิดของผู้ตาย ตลอดทั้งสิทธิหน้าที่ และความรับผิดขอบต่างๆ เว้นแต่ ตามกฎหมาย หรือว่าโดยสภาพแล้วเนินการเฉพาะตัวของผู้ตายโดยแท้ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ (ป.พ.พ. มาตรา ๑๖๐๐)
ตัวอย่าง ผู้ตายทำสัญญาประกันซีวิตไว้กับบริษัทประกันชีวิต โดยระบุภริยาเป็นผู้รับประโยชน์ ปรากฏว่าภริยาผู้ตายถึงแก่ความตายก่อนผู้ตาย เมื่อผู้ตายถึงแก่ความตาย บริษัทประกันชีวิตสั่งจ่ายตั๋วแลกเงินระบุซื่อ ภริยาผู้ตายเบ็)นผู้รับเงิน ดังนี้ เงินตามสัญญาประกันชีวิตมิใช่ทรัพย์สินที่ผู้ตายมีอยู่ในขณะถึงแก่ความตาย จึงไม่ใช่มรดกของผู้ตาย ส่วนภริยาผู้ตายซื่งเปีนผู้รับประโยชน์ตามกรมธรรม์ประกันภัยก็ถึงแก1ความตายไปก่อน ผู้ตาย ย่อมไม่อยู่ในฐานะผู้รับประโยชน์ที่จะได้รับเงินตามสัญญาประกันชีวิต สิทธิของภริยาผู้ตายที่จะได้รับเงิน ตามกรมธรรม์ประกันภัยยังไม่เกิดขึ้น เงินตามตั๋วแลกเงินจึงไม่เป็นมรดกตกทอดแก่ทายาทของภริยาผู้ตาย
แม้เงินตามตั๋วแลกเงินจะมิใช่ทรัพย์มรดกของผู้ตาย แต่ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ บรรพ ๖ ลักษณะมรดก เป็นบทกฎหมายที่ใกล้เคียงอย่างยิ่งในอันที่จะใช้บังคับแก1เงินตามสัญญาประกันชีวิต เงินตามตั๋ว แลกเงินจึงควรตกแก่ทายาทโดยธรรมของผู้ตายเสม่อนหนึ่งเป็นทรัพย์มรดก (คำพิพากษาฎีกาที่ ๘๒๑/๒๕๕๔)